Donderdag 22 juli Georgetown-Undara

Vanaf Georgetown vanmorgen vertrokken richting Undara. Dat is maar een heel kort ritje in onze ogen, maar 150 km. Daar draaien we nu onze hand niet meer voor om. Pas boven de 300 km beginnen we te bedenken of we daar heel lang of wat korter over doen. Maar bij 150 km moet je toch wel wat verzinnen voor onderweg. ;-)

Het begint al goed dat we nauwelijks op pad zijn en dan zit er ineens een dingo midden op de weg. Een dingo, een soort wilde hond. Ik was er tijdens de vorige vakanties als de dood voor. tot groot leedvermaak van de familie (Bryce) en Ger. Ik ben er wat mee gepest. Maar goed. Deze dacht van laat ik maar aan de kant gaan, anders rijden ze me nog plat. Natuurlijk te laat om er een camera bij te halen.

We arriveren in Mt Surprise voor een beker melk en een muffin. Maar het heet niet voor niets Surprise. De Savannahlander, lokale trein die maar 2x per week rijdt, komt aangereden. Ger dus helemaal in de gloria. Van de bestuurders mag het treinstel in en net zolang rondlopen en foto's maken als hij zin heeft. Ik ben ondertussen maar op het perron gaan zitten en kijk naar de buslading mensen die ineens het terrein op komt. Dat wordt dus weer op je woorden letten, want er zullen vast wel Hollanders tussen zitten. En jawel.

Na uitgebreid de trein te hebben uitgezwaaid gaan we toch richting Undara. Een nationaal park maar er zit ook een 'experience' aan vast. Camping voor caravans en kampeerwagens en dan ook nog heel speciale tenten. Wij logeren daar in een TREINWAGON van iets minder dan een eeuw oud. Dat is gaaf!!!!! Het bed is gemaakt van een treinbank. De bagagerekken zijn inderdaad voor je spullen, een soort opklapbare wastafel en later zijn daar nog een douche en wc bijgebouwd. Aan de buitenkant een soort terras met een bankje. Het is passen en meten maar we zitten midden in de natuur. De voorzieningen in de wagon zijn minimaal, maar dat mag de pret niet drukken. De omgeving is werkelijk schitterend. We maken nog een bushwalk en staan dan op een gegeven moment op 2 m afstand van een lieve kangoeroe die aan zijn diner is begonnen. Ongelooflijk. We horen en zien hier ook weer vogels. Dit zijn van die dingen die moet je gewoon meemaken want voor een ander is het zo moeilijk te begrijpen hoe geweldig beeld en geluid hier zijn. Eten doen we onder een groot aluminium dak of in een andere treinwagon. Eerste avond heeft Ger krokodil en ik ga aan het Undara Trio (krokodil, emoe en kangoeroe). Lekker maar niet bijzonder. Croco vind ik zelfs een beetje taai, maar het lijkt qua smaak en structuur heel erg op kip. Na het eten is het tijd voor een sing-along bij het kampvuur onder leiding van Rob en zijn ukelele. Waltzing MAtilda kunnen we redelijk meezingen. We hebben nog niet de totale tekst in ons hoofd, dat wordt de komende week nog extra oefenen en Wild Rover zingt hij in een totaal ander ritme dat we daar maar mee stoppen. Dan worden de liedjes vrij onbekend voor ons dus tijd om in onze wagon onder te duiken.

Morgen een dag Undara met een trip naar de ondergrondse lavagrotten. Het is nog steeds mooi weer.

**********************************************************************************

Thursday 22nd of July Georgetown-Undara

This morning we left Georgetown and are heading in the direction of Undara. It's only 150 km. Short distance for us now. for more than 300 km we begin to think 'that's more than 2 hours drive'. But with such a short distance we have to entertain ourselves on the way to our motel.

The start is good. We are just half an hour on the way and in the middle of the road we see a dingo, wild dog. during previous holidays Down Under they scared me to death, especially during the night. Bryce and Ger were very keen on teasing me on this subject ;-( This was a sensible dingo because he moved to the roadside and a moment later he ran off.

We arrive at Mt Surprise for a glass of milk (healthy!!!!) and a muffin.But the name of the village is Surprise and Ger got his surprise.There is a train, Savannalander, that rides 2x a week and just on this special moment it arrives in Mt Surprise. Ger went to the drivers immediatly and had permission to look around inside the train. He was happy! I started watching people and again you hear dutch. They are everywhere.

Twenty minutes later we waved goodbye to all the passengers and drove on in the direction of Undara. National park but with an 'experience'. Our experience was that we slept in a TRAINWAGON from at least 80 years old. Our bed is the made of seats of the train. It's cool. No cupboard, it's like in a train you use the rack for luggage for your clothes. There is a shower and a sort of washbasin. The are where we are is excellent, between the birds, animals and all sorts of trees. After we unpacked we made a bushwalk and came eye to eye with a kangaroo (less than 2 meters from us). It's so beautiful here. And difficult to describe to others how wonderful view and sound are overhere. We have diner in a sort of open space with a aluminium roof. Ger has crocodile and I had a combination of emu, kangaroo and crocodile. Croc tastes a bit like chicken, but I find chicken more tender. After our meal we have a sing-along with Rob at the campfire. Waltzing Matilda we can sing-a-long a bit. We have to study the text a bit longer, but Wild Rover is an unknown version. The European one is more country/folk.

Tomorrow it will be a day with trip to lava tubes. Sounds interesting.

Love and kisses Ger and Inge