Zondag 18 juli Van Winton naar Cloncurry

Afgelopen nacht hebben we een beste nacht gemaakt, geslapen van negen tot vanmorgen 6 uur. Goed uitgerust voor de trip van vandaag. Na het ontbijt, dat er nu niet erg verzorgd uitzag, messen te weinig, geen glazen voor het sap e.d., konden we al vroeg op pad, maar niet na eerst de motelrekening bij te laten stellen. Ze hadden verblijf voor 2 nachten erbij gezet, maar die waren in Nederland al betaald. De zon brandde al weer flink toen we de weg op gingen. Het voordeel van vroeg op reis gaan is dat je al flink wat kilometers kunt maken voordat de warmte en de vermoeidheid een rol gaan spelen. De weg was weer kaarsrecht. Het landschap was erg afwisselend, veel te zien onderweg : emoes, termietenheuvels, kangoeroes (levende en dode), grote roofvogels die zich te goed doen aan de op straat liggende dieren, auto's dik onder het rode stof, grote zwermen sprinkhanen die zich te pletter vlogen tegen je wagen, veel grijze duiven op pad met de caravan, roadtrains gevuld met boten of vee, loslopende schapen op de weg, kortom een lekker tochie. Op de 340 km die we vandaag reden zijn we slechts 2 kleine plaatsjes tegen gekomen, hier ben je echt in de Outback. Om ongeveer 2 uur kwamen we in Cloncurry aan. Het motel is opgebouwd uit gebouwen van golfplaat, het doet wel grappig aan. Nadat we uitgeladen hebben kijken we even rond in het plaatsje. Het maakt een uitgestorven indruk, het is vandaag zondag en alles is dicht. Terug naar ons motel dus. Bovendien is in de loop van de dag de temperatuur flink gestegen tot zo'n 30 graden, Nederlandse temperaturen dus. Ook in dit motel weer geen internet, reden waarom we al bijna een week geen berichten hebben kunnen sturen. Dus mocht iemand zich afvragen waarom die twee niks van zich laten horen, dan weten jullie waarom. Wel hebben onze mobiele telefoons weer bereik. De afgelopen dagen is dat wel anders geweest , we sturen meteen maar wat sms-jes naar verschillende mensen. Eten doen we vanavond buiten de deur, het restaurant van ons motel is dicht vanwege renovatie. We moeten er wel met de auto naartoe, het is veel te ver om te lopen, zoals zoveel dingen in Australie. Als we na het eten weer naar huis rijden, wijst de thermometer nog 24 graden aan, niet slecht voor een winteravond.

Greetings, Inge+Ger

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

From Winton to Cloncurry

After a good night's rest (we slept for 9 hours) we had breakfast, loaded the car and hit the road. We were early today. This makes it possible to cover quite some miles before you get tired and the heat gets you. Temperatures rose till 30 degrees C.The roads were once again o.k., straight and well paved. The landscape varied every 10 miles, and this is what caught our attention : emus, kangaroos (live ones as well as dead ones), cars covered in thick red dust, roadtrains carrying cattle and boats, grey 'youngsters' and their caravans,sheep on the roads, big birds of prey eating their hearts out (kangaroo for breakfast, yummie). There are only 2 tiny stopping places on the 190 mile journey to Cloncurry, where we arrived at about 2 pm.It's sunday today and aal the shops are closed. We drive around in the town but there isn't much to have a look at. So we go back to the motel. We will eat out tonight, the restaurant of the motel is being renovated. We have to go by car, going there by foot is no option. Distances, distances. After dinner it's still a pleasant 24 degrees, above freezing, you know, after all it's still wintertime.

hugs, Inge and Ger